KÜÇÜK BİR YÜREĞİN SESSİZ ÇIĞLIĞI: “BENİ ANLAYIN”

Köşe Yazarı: Hasan Mesut Ekmen

Evlerin içi bazen dışarıdan bakıldığında huzurlu görünür; her şey yolundaymış gibi durur.
Ama o evin içinde bir çocuk büyüyorsa, o küçücük kalbin söylemek istediği çok şey vardır.
Bir çocuk çoğu zaman kelimelerle değil, bakışlarıyla konuşur.
Kırıldığını gözleri anlatır, mutlu olduğunu gülüşü yazar.
Ve en önemlisi… Sevilmediğini hissederse susar; fakat suskunluk asla sessizlik değildir.

Aile, bir çocuğun ilk sığınağıdır.
Fakat hayatın telaşı, geçim derdi ve yorgunluğu arasında o küçük kalbin sesini duyamadığımız anlar olur.

Oysa çocukların tek isteği çok basittir: Anlaşılmak.

Çocuğun Aileden Beklentileri

Çocuk şöyle seslenir:

“Beni dinleyin…
Yargılamadan, sözümü kesmeden dinleyin.
Bazen küçük şeyleri büyük dert sanabilirim; çünkü kalbim henüz küçük.
Beni eleştirmeden önce anlamaya çalışın.
Hayallerim, dünyam küçük olsa da büyüktür.
Tek isteğim sevildiğimi bilmek, değer gördüğümü hissetmek…”

Bir çocuk az konuşur ama kurduğu her cümle geleceğini şekillendirir.

Ailenin Rolü

Bazı aileler şöyle düşünür:

“Daha çocuk, anlamaz…
Daha küçük, üzülmez…
Daha ufak, unutur…”

Oysa gerçek tam tersidir:

Çocuk her şeyi anlar, her şeyi hisseder ve asla unutmaz.
Ne gördüğü sevgiyi…
Ne aldığı yarayı…

Bir çocuğu anlamak; onun gözlerine bakmakla başlar.
Her bakışta “yanındayım”, her dokunuşta “güvendesin” demektir.

Evdeki Değerler Dışarıda Karaktere Dönüşür

Evde sevgi gören çocuk dışarıya huzur taşır.
Evde saygı gören çocuk toplumda da saygılı olur.
Evde dürüstlük öğrenen çocuk güvenin temsilcisidir.

Ailenin verdiği her değer, çocuğun davranışlarında hayat bulur.

Kitap Okumanın Önemi

Kitap okuyan çocuk:

Hayal gücünü büyütür

Empati kurar

Kötü alışkanlıklardan uzak durur

Kendini ifade etmeyi güçlendirir

Kitap, bir çocuğun iç dünyasını aydınlatan sessiz bir öğretmendir.

KÖŞE YAZARI HASAN MESUT EKMEN’İN DUYGUSAL MESAJI

“Bu şehrin sokaklarında dolaşırken bir evin penceresinden gelen çocuk sesleri içimi ısıtır.
Ama sessiz duran evlerin önünden geçerken içimde bir hüzün belirir.
Çünkü o sessizlikte çoğu zaman duyulmamış bir çocuk yüreği saklıdır.

Aileler bazen farkında olmadan çocuklarının omzuna ağır yükler koyuyor.
Bir çocuk konuşmak için cesaretini topladıysa, işte o an kalbinin kapısı ardına kadar açıktır.
O kapıyı kapatmayalım…

Çocuklarımız bizden büyük hediyeler istemiyor.
Bir bakış, bir sarılış, bir dakika ilgi…
Bunlar onların dünyasını değiştirmeye yeter de artar.”

Hayat bana şunu öğretti:
Bir çocuğun kalbi kırılırsa, sessizliği yıllarca konuşur.
Ama bir çocuğun kalbi anlaşılırsa, o çocuk dünyayı güzelleştirir.

Anne babalara sesleniyorum…
Çocuğunuza bırakacağınız en kıymetli miras sevgi, ilgi ve anlayıştır.
Çünkü çocuğun kalbindeki tek cümle şudur:
‘Beni görün, beni duyun… Çünkü ben sizin geleceğinizim.’”