“Her Şey Bir İnsanı Sevmekle Başlar”

Zeki Baştürk – Bursa Vatan Medya Grubu / Köşe Yazısı

Ünlü öykü yazarımız Sait Faik Abasıyanık, “Her şey bir insanı sevmekle başlar” demişti. Sadece bir cümle değil bu, aynı zamanda yaşamın özü, insanlığın mayasıdır. Bu sözüyle bizlere bir öykü miras bırakmakla kalmamış, varoluşun en saf halini işaret etmiştir: Sevgi.

Tıpkı Yunus Emre gibi…
“Sevelim, sevilelim, bu dünya kimseye kalmaz” diyen o ulu gönüllü bilge gibi. Zamanı ve mekânı aşarak hepimize seslenmiştir. Sevmenin gücüne, sevgiyle yoğrulmuş bir dünyanın mümkünlüğüne inanmıştır.

Ya da Behçet Necatigil gibi:
“Sevgileri yarınlara bıraktınız bitmeyen işler yüzünden” diyerek, sevgiye zaman ayıramayanlara uyarıda bulunmuştur. Oysa sevgi ertelenmez. O, her günün, her anın ta kendisidir.

Sevgi, sadece bir duygu değil; bir bakış açısıdır, bir yaşam biçimidir.
Bizim yüreklerimiz dar sokaklara sığmaz.
Dar düşüncelere boyun eğmez.
Sevgi, bizi birbirimize bağlayan görünmez iptir. Kimsenin rengini, dilini, inancını yargılamaz.

İçimizde çağlayan bir deniz gibi akar.
Kıyısı yoktur, ufku yoktur.
Çünkü sevgi sınır tanımaz.
O büyüdükçe taşar.
Taştıkça da çoğalır.

Sevgi bir yüreğin yeteneğidir. Ve her yürek öğrenebilir sevmeyi.
Küçük bir tebessümde, uzatılan bir elde, içten gelen bir kelimede gizlidir.
Dünyayı iyilikle değiştirecek olan da işte bu içten gelen sevgidir.

Zaman öyle hızlı akıyor ki…
Ömür, sevmeden geçirilmek için fazla kısa.
Bugün sarılın.
Bugün affedin.
Bugün sevin.
Çünkü her şey bir insanı sevmekle başlar.

Zeki Baştürk
Bursa Vatan Medya Grubu – Köşe Yazarı

BİZİM  YÜREKLERİMİZ GENİŞ , SEVGİLERİMİZ  SONSUZ

” Her şey bir insanı sevmekle başlar”  demiş ünlü öykü yazarımız Sait Faik. Bir öyküsüne de bu adı vermiş.
” Sevelim, sevilelim
Bu dünya kimseye kalmaz”
diye seslenmiş insanlığa Yunus Emre.

” Sevgileri yarınlara bıraktınız
Bitmeyen işler yüzünden”
dizeleri ile sevmeyi, kucaklaşmayı, ertelemeyin demiş bizlere

Behçet NECATİGİL

Sevmek bu denli güzel. Bu denli yüce bir duygu. Bizim yüreklerimiz geniştir. Dar sokaklara sığmaz. Dar düşüncelere boyun eğmez. Ne bir kentin duvarlarına kapanırız ne de bir tek rüzgârın yönüne tutunuruz. İçimizde çağlayan bir deniz vardır: Kıyısı yok, ufku yok. Bu yüzden sevgilerimiz de sonsuzdur. Çünkü sevgi, yüreğin yeteneğidir; ne denli  genişlerse o denli  taşar. Ne denli  taşarsa o denli  çoğalır.

Biz, kırılmış dallardan yeniden filizler çıkaran bir bahar gibiyiz. Yaşamın sert rüzgârlarıyla savrulsak da köklerimizi derinlere salarız. Geniş yürek, kırgınlığını büyütmez, aksine sevgiyi, sevilmeyi, sevecenliği çoğaltır. Sonsuz sevgi, kinle yanıt vermez, yalnızca ışığını yayar.

Bir gün olur, insan yorulur, umutsuzluğun kapısını araladığu da olur.  Ama bizim yüreklerimizde hep bir pencere açıktır: Umut penceresi. Gökyüzünden içeri giren mavi bir çizgi, yeniden dirilten bir soluk. İşte o an anımsarız: Biz sevgiden yaratıldık, sevgiyi büyütmek için buradayız.

Ne zaman ki karanlık üstümüze çöker, biz o karanlığı yırtıp yıldız oluruz. Ne zaman ki insanlar birbirinden uzak düşer, biz köprü oluruz. Çünkü bilirizki  geniş yürekler, insanı insana yaklaştırır. Sonsuz sevgiler, ayrılıkları aşka dönüştürür, uzakları yakın kılar.

Ve biz, bu dünyadan geçerken ardımızda bırakacağımız en büyük mirası da biliriz: Bir avuç ekmek değil, bir avuç sevgi… Bir sarılış,  içten bir gülümseme , sıcak bir dokunuş. Çünkü biz, sevgiyi çoğaltanlardanız. Çünkü bizim yüreklerimiz geniş, sevgilerimiz sonsuz…

Mutlu pazarlar dilerim herkese. Sevgilerinizi ertelemeyin. Yarınlara bırakmayın.  Mavilikleri sevin. Doğayı sevin. Yurdunuzu sevin. Birbirinizi sevin. İnsanı sevin.
Sevgiyle kalın, esen kalın,  mutlu kalın.

Zeki BAŞTÜRK