VARSA DA SEN YOKSA DA SEN

Eğitimci Yazar Zeki Baştürk’ün İzlenimlerinden….

Ne büyük tutku . Ne büyük sevgi. Yıllar geçse de eksilmeyen. İnadına giderek , artarak büyüyen, çoğalan sevgi. Yolumuzu aydınlatan ışığımız, dertlerimize çözüm aradığımız, umudumuz…Herşeyimiz..

Salondakiler  ayakta. Sahnedekilerin coşkusuna aynı  coşkuyla karşılık veriyorlar. Koro , tüm içtenliği ile yürekten ve içten söylüyor: ‘’Varsa da Sen Yoksa da Sen’’. Müziğin coşkusu herkesi etkiliyor. Herkes büyülenmiş gibi. Altın Koza Derneği korosu ile Bodrum Aspad Derneği Korosu sahnede . Yürekleri parçalarçasına haykırıyorlar: ‘’Varsa da Sen Yoksa da Sen’’. İki koro şefi Remzi Çelikyay ile Mustafa Köker birlikte yönetiyor koroyu. Yüzleri bir koroya dönük , bir salondaki dinleyicilere. Ama tümünün yüzü aydınlığa dönük.

Herkes ayakta. Marş formundaki şarkının ezgileri duvarlara, tavana  çarpıyor, oralardan yüreklere , gönüllere yansıyor. Alkış tutan eller , gönüllerdeki sevginin yansıması. Yorulmuyor eller. Kızarsa da parmaklar alkışı sürdürüyor. Koro ile izleyiciler , birbiriyle bütünleşmiş adeta. Tek beden, tek yürek olmuşlar. Coşku tavan yapmış. Saz sanatçıları, tüm güçleriyle vuruyorlar sazlarının tellerine. Klarneti, kemanı, udu, orgu, ritim sazları tek ses olmuş. Avazları çıktığı kadar haykırıyorlar : “Varsa da Sen Yoksa da Sen”

Koronun arasından kuğular gibi süzülen kadınlar ağır adımlarla ilerliyorlar. Yavaş yavaş koronun önüne geçmeye başlıyorlar. Ellerinde yüzyıla damgasını vurmuş, yüzyılımızın önüne geçmiş önderimiz. Kimilerinin ellerinde bağımsızlığımızın simgesi, rengini şehitlerimizin kanından almış Türk Bayrağımız. Işığımız, umudumuz, önderimiz ile ayyıldızlı bayrağımız. Ne görkemli bir görsellik.Hele bir de bunları ellerinde tutan Cumhuriyet değerlerini özümsemiş, Ata’sına  gönülden bağlı Cumhuriyet kadınları. Aydınlık, ışık, incelik. Görülmeye değer bir tablo. Anlatılamaz. Ancak yaşanır.

Bu görsellik, bu görsel şölen daha bir coşturdu koroyu ve dinleyenleri. Göğsümüz kabardı. Gururluyuz, mutluyuz, kıvançlıyız, mutluyuz. Gözlerimiz nemli. Gözyaşlarımıza engel olamıyoruz. Kulakları sağır edercesine haykırıyoruz: ‘’Varsa da Sen Yoksa da Sen’’.

 Bu duyguları yaşadım. Tayyare Kültür Merkezi’nde yaşadım bu olayı. Bir konserde yaşadım bu duyguları, bu coşkuyu.

Bir sevginin , bir özlemin yansıması bu. Aydınlığa duyulan özlem. Çağdaşlığa , uygarlığa duyulan. Bağımsızlığa, özgürlüğe duyulan özlem. Ata’mıza, önderimize , Atatürk’ümüze duyulan özlem. Artan, çoğalan özlem.

Bu özlemle , bu duygularla bir kez daha hep birlikte haykıralım :

Seni unutturmaya çalışsalar da sen hep var olacaksın. Dilimizden hiç düşmeyecek bir şarkısın sen.