Zeki Baştürk’ten Topluma Ayna Tutan Yazı: “Çöp Kamyonu Düzeni”
Bursa – Vatan Medya Grubu köşe yazarı Zeki Baştürk, son yazısında toplumsal öfke, adaletsizlik ve hoşgörü eksikliğini simgesel bir anlatımla ele aldı. Baştürk, sabah saatlerinde yaşadığı kısa bir trafik deneyiminden yola çıkarak kaleme aldığı yazısında, “çöp kamyonu” metaforuyla toplumun iç dünyasına ve mevcut sosyal düzene dair çarpıcı tespitlerde bulundu.
Baştürk, yazısına kişisel bir gözlemle başladı:
“Bu sabah bir arkadaşımı ziyaret etmek için aracımla yola çıktım. Önümde belediyenin çöp kamyonu vardı. Yol tıkanmış, insanlar bağırıyor, öfke doluydu. O an düşündüm; toplumun geldiği noktayı sorguladım.”
REKLAM ALANI
Bu basit trafik anının, aslında derin bir toplumsal sorunu yansıttığını vurgulayan köşe yazarı, bazı insanların iç dünyalarını bir “çöp kamyonu”na benzetti:
“Kimi insanların içleri çöp doludur. Yılların biriktirdiği kin, nefret, kıskançlık ve çaresizlik tıpkı çöp kamyonunun arkasında sıkışan atıklar gibi birikir. Bir gün gelir, taşıyamaz olurlar ve çöplerini bir yerlere boşaltmak isterler.”
Baştürk, bireysel öfkenin kaynağını sistematik adaletsizliklerde arıyor. Yazısında, toplumun uzun süredir bir “çöp kamyonu düzeni” içinde yaşadığını dile getirerek, bu düzenin halkın ruhunda biriken öfke yığınlarına dönüştüğünü ifade etti:
“Yukarıdan aşağıya biriktirilen haksızlıklar, adaletsizlikler, yoksulluklar, ötekileştirmeler halkın yüreğinde çöp yığınlarına dönüşüyor. Birikmiş öfke, yoksulun sofrasına konmayan ekmekle, işsizin çaresizliğinde, gençlerin umutsuzluğunda, emeklinin yoksulluğunda giderek kabarıyor.”
Siyasal söylemlerin bu durumu derinleştirdiğini belirten Baştürk, toplumsal kutuplaşmanın bireyleri “çöp kamyonlarına” dönüştürdüğünü savundu:
“Kinle, kutuplaşmayla, yalanla beslenen bir dil; insanları çöp kamyonuna dönüştürüyor. Herkes kendi öfkesini başkasına boşaltıyor. Oysa suçlu, çöpün kaynağını gizleyen sistemin ta kendisi.”
Baştürk yazısını, çözüm önerisi niteliğinde insani bir çağrıyla sonlandırdı:
“Gerçek temizlik sokak süpürgesiyle değil, adaletle, eşitlikle, vicdanla yapılır. İnsanların içini boşaltmaya değil, içlerini temizlemeye ihtiyacımız var. Toplum, çöplerini paylaşarak değil, çözümlerini paylaşarak arınır.”
Köşe yazısını “hoşgörü ve anlayış” temennisiyle tamamlayan Baştürk, “Belki bir gün o çöp kamyonlarının sesi bize hatırlatır: Çöpü dışarı atmak kolay, ama önemli olan onu yeniden üretmemektir,” diyerek okuyucularını düşünmeye davet etti.