İSİMSİZ KAHRAMANLAR

1990’lı yılların zorlu, karanlık günlerinden bugüne kadar…
Bu vatanın dağlarında, ovalarında, şehirlerinde, köylerinde bir sessiz kahraman ordusu vardı.
Ne ün beklediler, ne alkış…
Sadece vatanın huzuru, bayrağın dalgalanması ve çocukların güven içinde büyümesi için savaştılar.
Onlar; adını bilmediğimiz, yüzünü görmediğimiz ama kalbimizde taşıdığımız İSİMSİZ KAHRAMANLARdı.

O günlerden bugüne uzanan yolda, Özel Harekât Polisleri bu milletin yüz akı, omurgası, inancın simgesi oldular.
Dağların zirvesinde, karın ve sessizliğin ortasında vatan nöbetindeydiler.
Yeri geldi, bir evladın doğumuna, bir annenin duasına, bir eşin gözyaşına hasret kaldılar.
Ama geri adım atmadılar. Çünkü onların kalbinde yalnızca “vatan” yazıyordu.

Ve bu yolda bazıları, görevini şehadetle taçlandırdı.
Toprağa düştü ama milletin yüreğine kazındı.
Şehitlerimiz, bu toprakların en temiz nefesi, en onurlu adıdır.
Onların ardından geriye kalanlar — eşleri, çocukları, anne babaları —
o kahramanların mirasını sessizce taşıyor.
Her gün bir fotoğrafa dokunup dua ediyorlar;
gözyaşları umutla, acıları gururla karışıyor.
Onlar, vatanın sessiz kahramanlarının sessiz yüreğidir.

Gazilerimiz ise, bu hikâyenin yaşayan abideleri…
Vücutlarında taşıdıkları yaralar, birer madalya değil, birer onur nişanı.
Her adımları, “Biz bu vatanı sevmenin bedelini ödedik.” dercesine dimdik.
Onlar, bu ülkenin ayakta duruşudur.
Birçoğu hâlâ “keşke gerekse, yine giderdim” diyebilecek kadar yürekli…
İşte o yüzden milletimizin duaları, hem şehitlerimizin ruhuna hem gazilerimizin ömrüne yönelmiştir.

GERCÜŞ’ÜN GÜLEN YÜZLÜ KAHRAMANLARI

Bugün Gercüş’te polis denilince, sadece üniforma değil, insan sıcaklığı akla geliyor.
Gercüş’ün emniyet mensupları; halkla omuz omuza, yürek yüreğe bir güven köprüsü kurmuş durumda.
Bir selamları huzur, bir tebessümleri emniyet hissi veriyor.
Onlar sadece kanunu uygulamıyor, insanı koruyor.

Gece gündüz, dağda, merkezde, sokakta devriyedeler.
Halk hissetmeden trafik denetimi yapıyor, huzuru gözetiyor,
uyuşturucuya geçit vermiyor, gençleri kötülükten uzak tutuyorlar.
Bu çabanın adı görev değil, vatan sevgisidir.

Artık Gercüş halkı biliyor ki;
bu şehirde çocuklar huzurla parka gidiyorsa,
aileler piknikte güvenle vakit geçiriyorsa,
her sabah bir polis, “önce halkım” diyerek nöbete başlıyor demektir.

Her biri birer isimsiz kahraman…
Birinin yüzünü görürsün, ama ne zorluklar yaşadığını bilemezsin.
Bir diğeri sessizce görevini yapar, evine döndüğünde tek ödülü çocuklarının gülümsemesidir.
Ama hepsi bilir:
Bu vatanın huzuru, onların alın teriyle, dualarıyla, fedakârlığıyla korunuyor.

Bu köşe yazısı;
vatanı için şehit düşen tüm kahramanlarımıza,
yaralanıp onurla yaşamaya devam eden gazilerimize,
ve onların ardında dimdik duran eşlerine, evlatlarına, ailelerine ithaf edilmiştir.
Onların fedakârlığı olmasa, bu topraklarda hiçbir bayrak böyle özgürce dalgalanmazdı.

Yazan: (İsimsiz bir yürek, halkın sesi)
Kaynak: HASAN MESUT EKMEN – ARKA HABER GÜNEY DOĞU BÖLGE TEMSİLCİSİ