Adaletin Hatıralarıyla Dolu Bir Buluşma: Şahlanış Ruhuna Dönüş

1980 darbesi öncesi Türkiye’nin demokrasi mücadelesinde önemli bir rol üstlenen Adalet Partisi’nin kıymetli mensupları, yıllar sonra Kültürpark Göl Çay Bahçesi’nde tarihi bir buluşmaya imza attı. Ahmet Dalman başkanlığında organize edilen bu anlamlı toplantı, sadece geçmişin hatıralarını tazelemekle kalmadı, aynı zamanda geleceğe dair bir umut da yeşertti.

“Şahlanış” grubu çatısı altında birleşen bu kadim dostlar, yılların biriktirdiği tecrübeyle bugün ülke siyasetinde yeniden söz sahibi olma kararlılığıyla bir araya geldiler. Daveti sosyal medyada görür görmez, geçmişin izlerini ve bugünün sorularını kalbimde taşıyarak kameramı alıp orada olmayı bir borç bildim.

Objektifimin ardından yansıyanlar, sadece çay ve sohbet değil; bir dönemin demokrasi mücadelesinin, vefanın ve dostluğun yeniden canlanışıydı. O sofrada, sadece çay değil, yılların özlemi, mücadelesi, vakarı vardı. Eski il ve ilçe başkanlarının gözlerinde o günlerin inancı, heyecanı ve sorumluluğu yeniden kıvılcımlandı.

Bazı isimler Bursa dışında oldukları için, bazı kıymetli büyüklerimiz ise artık aramızda olmadıkları için katılamamıştı. Ancak onların isimleri toplantı boyunca saygı ve dualarla anıldı. Her cümlede, geçmişin saygısı, bugünün sorumluluğu vardı.

Bu bir veda değil, yeniden dirilişin ilk adımıydı. Ahmet Dalman ve dava arkadaşlarına buradan bir kez daha teşekkür etmek istiyorum. Bu buluşma, sadece bir nostalji değil; adaletin, erdemin ve memleket sevdasının yeniden siyasi hayata taşınması için atılan samimi bir adımdı.

1980 öncesinin o güçlü damarını temsil eden bu insanlar, belki uzun süre suskun kaldılar, ama asla unutulmadılar. Şimdi “Şahlanış” adını yeniden duyuruyor, bu milletin vicdanında yerini sağlamlaştırıyorlar.

Ve ben oradaydım…
Tarihin, vefanın ve umudun tam ortasında…
Bahri Palas
Bursa Vatan Medya Grubu – Köşe Yazarı

BU BAŞKA BİR ŞAHLANIŞ…

1980 darbesi öncesi Adalet Partisinde siyaset yapan başkanlarımızın Kültürpark Göl Çay bahçesinde bir araya geleceklerini ve Şahlanış grubu çatısı altında toplanarak ülke siyasetinde ellerini taşın altına sokacaklarını umarak face’deki davetlerine icabet ettim.

Kameramı alarak çay bahçesindeki yerimi aldım. Çekim yaparak o anları ölümsüzleştirmek, yeni ve eski Adalet Partisi ile alakalı kafamdaki sorulara cevap bulabilme ümidiyle aralarına bende katıldım. 1980 öncesi kapatılan büyük bir partinin eski başkanları bir araya gelmeye başladılar. Yüzlerindeki bir araya gelmenin mutluluğunu görmemek mümkün değildi. İyi ki Ahmet Dalman başkan böyle bir organizasyon yaparak bir araya gelmek isteyen eski dostları bir araya getirmiş dedim içimden. Bazısı Bursa dışında oldukları için, bazısı da erken vakitte ahirete intikal ettikleri için katılamamışlardı bu toplantıya. Lakin onlar içinde çok güzel sözler konuşulurken, ahirete intikal eden eski dostlar da hayırla yad edildi.

Merkez sağ düşünceye sahip biri olarak, onları bir arada bulmuşken kafamda Adalet Partisi ile alakalı cevap bulamadığım sorularıma cevaplar bulabilecektim. Onlara bu soruları yöneltmek için oldukça sabırsızdım. İlk sorumu Ahmet Dalman Başkan açılış konuşmasını bitirir bitirmez sormak istediğiniz bir şey var mı diye sorduğunda kameramın arkasından hemen atıldım.

Başkanım dedim, ‘’ Eski Adalet Partililer olarak 2015 yılında Sn. Dr. Vecdet ÖZ başkanın kurduğu yeni Adalet Partisine destek verecek misiniz ? ‘’ diye sordum.

Bir araya gelme amaçlarının 2015 yılında kurulan Adalet Partisiyle uzaktan yakından bir alakasının olmadığını açıkça beyan etti,  Ahmet Dalman başkanımız. Anladım ki; Sn. Vecdet  ÖZ yönetimindeki yeni Adalet Partisine bir destek olmayacak. Eski dostlar bir araya toplanmakmış maksat. İlk burukluğu mu bu noktada yaşadım maalesef.

Kafamın içerisinde dolaşan sorulardan yine en önemlilerinden bir tanesi de çok büyük başarılara imza atmış 1980 ihtilalden önceki dönemin Adalet Partili başkanlarımız ne oldu da iktidar bir partiyi bir başka partiye peşkeş çekmişler ve tekrar iktidar olabilmek için hiçbir gayret sarf edilmemiş. Hiçbir emek harcanmadığı gibi, parti başta 2015 sonrası Adalet Partisi, Doğru Parti, Doğru Yol Partisi, Demokrat Parti ve bunlar gibi bir çok irili ufaklı partilere ayrılarak enerjilerini tüketmişler. Kendimce bulabildiğim tek cevap ise ‘’ EGO ‘’ olmuştu. ‘’ Evet egosu yüksek insanların başarıya ulaşabilmeleri mümkün değildir.’’ Diyordum kendi kendime ama vatan meselesi, bu işte ‘’ EGO ‘’ olmaz diye kendimi teselli ediyordum. Ama konuşmalar devam ettikçe düşüncelerimin yanlış olmadığına şahit oldum. Ego ne demek egonun ağababası var hem de. Şöylece biraz uzaktan seyrettikten sonra. Merhum Süleyman Demirel büyüğümüzün teslim ettiği bu amiral gemisini niçin tekrar iktidara taşıyamadıklarına maalesef gözlerimle şahit oluyordum. Her biri sanki babadan aldıkları zengin mirası tekrar iktidar etmişler gibi bir havadalar. Lakin Merhum Süleyman Demirel Başkanımızın bıraktığı bu emanet ayaklar altına düşmüş. Eski yöneticilerimiz sadece eski günleri yad ederek sadece böbürlenmekle yetiniyorlar. Amiral gemisini batırmanın ezikliği, başarısızlığı zerre kadar umurlarında değil. Eski Demirel’in başarılarını bir birlerine anlatan emekli grubu dedim kendi kendime.

İnanın mevcut iktidar Partinin iktidarda olmasını ilk defa bu kişileri tanıyınca ‘’ iyi ki bunlar değiller, iyi ki mevcut iktidar parti iktidarda’’ diye söylendim kendi kendime ve babamla yaşadığım bir hatıra geldi aklıma. Bunu da sizlerle burada paylaşmayı uygun gördüm.

Osman Pamukoğlu Paşamız HEPAR isminde bir parti kurmuştu. Bende bu partide Belediye Meclis Üyesi adayı olarak yerel seçimlerdeki listede yerimi aldım.

Sabah erken kalkarak evde hazırlıklarımı yaparak besmele çekip ayakkabılarımı giydim.  Alt katımda oturan ana ve babamın hayır duasını almak ve oy istemek maksadıyla kapılarının  önünde durup kapıyı çaldım. Annem kapıyı açtı. Babam yan gözle beni görmesine rağmen görmemezlikten geldiğini fark ettim. Sebebini hemen anladım. Ak Partinin karşısına yerelde olsa bir rakip olarak çıktığım için bu işe rızaları yoktu. Anladım ama siyasetçi biraz yüzsüz olmalı anlayışıyla. ‘’ Baba bana oy atacak mısın ? ‘’ diye sorarak olayı yumuşatmaya çalıştım.

Çok keskin ve net bir şekilde ‘’ hayır ‘’ dedi.

Çok bozuldum ama babam işte ne diyeyim. Sadece biraz yutkunarak ‘’ ben senin evladın değil miyim, niye bana bana oy atmayacaksın ? ‘’ diye kapının eşiğinden sordum. Ve baban bile sana ve mensubu olduğun partiye oy atmıyorsa Bahri işin çok zor dedim içimden.

Çok ilginç bir cevap verdi ve ben bunu şimdi bu gün bu toplantıdan sonra çok daha iyi anladım.

Bak oğlum dedi, biz bu partiden önceki partileri de gördük. Belediyenin önünden geçerken bile tepeden bakıyorlardı mazlum halka, oysa ki bu parti belediyenin kapısına gitsen hemen halini soruyorlar , çayını getiriyorlar ve kısaca seninle ilgileniyorlar.  Halka tepeden bakmayıp, vatandaşa samimi bir şekilde hizmet ediyorlar.

‘’ Bana tepeden bakacak insanları bir daha başımıza getirmek istemiyorum. ‘’ demişti.

Maalesef diğer partilerin Ak Partinin karşısında husumete nasıl uğratıldığının birkaç kelime ile özet olarak anlatılışı.

Bu egoyu bir kenara bırakıp halkın derdiyle dertlenen partiler iktidar yarışında ve  yerel seçim yarışında başarılı olacaklar mutlaka. Babamın ne demek istediğini anladım.

Değerli okuyucularım.; bir başka mevzuda malumunuz üzere merkez sağın oy oranı belli. Beş on parçaya ayrılmaya gelmez. Ama koltuk sevdasıyla, olmaz denilen şey de oldu, mekez sağ paramparça.

Nasıl sayın Genel Başkanlarım koltuklarınız rahat mı ? Üç beş parti üyeniz nasıl güzel alkış yapıyorlar mı.  Bir an önce bütün sağ partilerin başlarından keplerini çıkarıp , masanın üzerine koyup düşünme ve bir araya gelme zamanı gelmiştir. Siz bilirsiniz.

Sonuç olarak Eski Adalet Partili başkanlarımızın dağınık merkez sağı bir araya getirmek için de bir gayretlerinin olmayacağını anlamış oldum.

Yunus Emre’ nin şiirinde dediği gibi ;İ

Ey Bahri; Ağlarsan başına ağla

Elden vefa yoğa benzer.

Selametle kalınız.