Söz: Harun Adil & Hasan Azze
Müzik: Serhat Özen
Aranje: Harun Adil
Artwork: Özcan Çelik
Video: Özcan Çelik
Yürüyorum Galata’nın arka sokaklarından
Bir hayalin peşinden giderken ben sırılsıklam
Islatıyor şehir üstümdeki hüznü
Kulaklığımda çalan şarkı eşlik ederken büyük adımlarıma
Bu sanki yaşanmış bi’ an gibi belli sonu
Aynı sokaklar ve zorlandığım aynı yokuş
Bi’ ben varım sanki her köşeye vakıf olan
Bi’ ben varırım sanırım istenmeyen zorlu sona
Benden içeri bir de ben var, hayli yorgun
Bu zaman çizgisinde yürüyemeyecek kadar sarhoş
Ağzında büyük cümlelerle suskun
Belki bundan sebep hali bosphorus’tan daha da durgun
Süslü cümlelerine kanmam artık, doydum
Bu illet hadiseler bana en diplerde vurgun
Yeter, istemem ihsan, bi’ saniyelik mutlu
Bi’ hafta ruh gibiyken ben bi’ anda puslu solgun
Yine yürüyorum yollarda
Adımlarım aksakça
Ardıma bakmadan
Yorulmadan
Ağzımda büyük cümleler
Gönlümde kırılmış tümceler
Konuştukça dudaklarımı keser
Dudaklarım kesik, kalbim dayanmıyorken estin
Ne olacaksa olsun fakat olmuyorsa kessin
Çünkü kalbim artık dayanmıyor beklentilerine inat her daim arıyorken netlik
İpin ucunda aklım savaşıyorken her şeye inat nedense orda tekmiş
Ben de burada diyorum eksik bir şey var
Kaderin cilvesinden geçtik bi’ kez daha
Tecrübeler baki fakat duygularsa zayi
Hep aynı hikâye, karala karala dur
Yolları aştın felek arada bana da vur
Kalemi oynamaz hale getirecek ne varsa benden alıp bas kanayan yarama tuz
|
