“Aradığınız Pek Çok Şey Aslında Evinizde”

Emekli Öğretmen, Araştırmacı-Yazar ve Gezgin Fatma Elalmış’tan Anlamlı Tespit…

Dünyayı adım adım gezmiş, farklı coğrafyaların ruhunu solumuş bir isim: Fatma Elalmış. Emekli coğrafya öğretmeni, araştırmacı-yazar ve gezgin kimliğiyle tanınan Elalmış, yolculuklarından damıttığı izlenimlerini şu sözlerle paylaştı:

“Her ülkenin kendine has güzelliği var. Ama ne kadar uzaklara giderseniz gidin, bir noktada fark ediyorsunuz ki, aradığınız birçok şey zaten kendi evinizdeydi; sadece gündelik hayatın koşturmasında görünmez olmuş.”

Elalmış, Türkiye’nin dört bir yanını karış karış gezdiğini, dağlarına tırmanıp vadilerinde yürüdüğünü belirterek, dünyanın birçok ülkesini görmüş biri olarak şu vurguyu yaptı:

“Türkiye, birçok ülkenin tek başına sahip olduğu doğal ve kültürel değerlerin çoğunu birlikte barındırıyor. Bu zenginlik bizim en büyük hazinemiz.”

Gezgin öğretmen, farklı ülkelerin iklimi, düzeni, dili ve kültürüyle karşılaştıkça Türkiye’nin sahip olduğu çok yönlü mirası daha da derin hissettiğini belirtiyor. Bu bakış açısıyla Elalmış, genç nesillere de şu mesajı veriyor:

“Yurt dışını görmek elbette değerli; ancak önce kendi ülkenizi tanıyın. Çünkü Türkiye, keşfedilmeyi bekleyen eşsiz bir hazine.”

GÜZELLİĞİ GÖZDEN KAÇIRMAK: KENDİ ÜLKESİNE YABANCILAŞAN BİR TOPLUMUN HİKAYESİ…

Dünyayı dolaştıkça insan şaşırtıcı bir gerçeği keşfeder: Her ülkenin kendine has bir güzelliği vardır. Kimi ülkeler büyüleyici doğasıyla zihne kazınır, kimileri şehirlerinin düzeniyle hayranlık uyandırır. Farklı iklimler, farklı diller, farklı kültürler… Hepsi bambaşka bir ruh taşır. Ama ne kadar yol alınırsa alınsın, bir noktada insan fark eder ki uzaklarda aradığı pek çok şey aslında kendi evindedir. Sadece gündelik alışkanlıkların arasında görünmez olmuştur.
Ben, ülkemin her bir iline ayak basmış, dağlarına tırmanmış, vadilerinde yürümüş bir Coğrafya öğretmeni olarak bu gerçeği daha da derinden hissettim. Üstelik dünyanın dört bir yanındaki ülkeleri gezip kendi ülkemle kıyaslama fırsatı bulduğumda, zihnimde tek bir cümle belirginleşti: Türkiye, birçok ülkenin ayrı ayrı sahip olduğu doğal ve kültürel zenginliklerin çoğunu tek başına taşıyan nadir bir ülke.
Bir köşesinde masmavi kıyılar uzanır; diğer köşesinde sislerin arasında kaybolan yaylalar… Bir şehir bin yılların izini taşırken, bir başkası henüz insan eli değmemiş doğasıyla büyüler. Her bölge sanki başka bir ülke, başka bir hikâye gibidir.
Fakat beni asıl yaralayan, sahip olduğumuz bu zenginliğin büyüklüğünden çok, ona karşı duyduğumuz duyarsızlık oldu. Dünyanın başka yerlerinde hayranlıkla izlediğimiz, fotoğraf çekmek için sıraya girdiğimiz güzelliklerin çoğu burada fazlasıyla varken, biz çoğu zaman yanından kayıtsızca geçiyoruz.
Yabancı ülkelerde özenle korunan değerler, bizde kimi zaman hoyratça tüketiliyor. Bazen para hırsıyla, bazen umursamazlıkla… Ve bu durum, ülkemizin güzelliklerinden çok bizim bakış açımızla ilgili.
Çünkü eksik olan güzellik değil; eksik olan farkındalık.
Oysa birçok ülkede insanlar, sahip oldukları doğanın ve kültürün bilincinde. Dokunmaktan çekinirler, korumak için seferber olurlar, kendilerine ait olanı bir emanet gibi görürler. Bizde ise çoğu zaman sahip olduğumuz şeyin değeri, kaybetmeye başladığımızda anlaşılır.
Ülkemin yollarinda dolaşırken bir şeyi çok daha iyi anladım: Bizim toprağımız bereketli, kültürümüz köklü, şehirlerimiz eşsiz. Eksiklik yalnızca bakışımızda… Belki de kendimize yeniden dışarıdan bakmayı öğrenmeliyiz. Bir turist gibi, merakla; bir yabancı gibi, hayranlıkla; ilk kez görüyormuşçasına…
Çünkü aslında başka ülkelerde aradığımız çoğu şey bizde fazlasıyla var. Eksik olan; kabullenmek, sahip çıkmak ve korumak.
Bir gün bu duyarsızlık yerini bilinçli bir sevgiye, duyarlı bir sorumluluğa bıraktığında, eminim ki ülkemizin gerçek zenginliği sadece bizim tarafımızdan değil, bütün dünya tarafından çok daha güçlü hissedilecek.
Ve işte o zaman, her yolculuğun sonunda içimde beliren o cümle nihayet hak ettiği anlamı bulacak:
“Bu ülke hep güzeldi. Biz sadece onu yeniden görmeyi, görmenin de ötesinde yeniden sevmeyi unutmuştuk.”

Emekli ögretmen
Araştırmacı ,yazar gezgin
Fatma Elalmış
Bolu