Lösemisiyle Savaşan Çocuğun Gözünden Dünya

Sevgi Yıldız, Bursa Vatan Medya Grubu Köşe Yazarı

Bazen dünya çok büyük geliyor bana…
Hastane odasının penceresinden baktığımda, insanlar hızla yürüyor, arabalar koşuyor, rüzgâr saçları savuruyor. Ama benim zamanım daha yavaş akıyor. Her şey, odama giren ışığın duvardaki desenlerde dans etmesiyle ölçülüyor gibi… Bir de hemşirenin gülen gözleri var.

Kollarımdaki izlere, saçlarıma düşen boşluğa bakıp üzülmeyin, olur mu? Çünkü ben üzülmüyorum.
Ben sadece iyileşmeyi bekliyorum.
Bir çocuğun beklediği her güzel şey gibi: bayram sabahını, annemin yaptığı kekin kokusunu, dışarı çıkıp koşmayı…

Dünya bazen sadece iğnelerden, makinelerden, ilaç kokularından ibaret gibi görünür. Ama ben biliyorum ki, dünya bundan çok daha fazlası. Dünya, annemin elimi tutarken “Geçecek” deyişinde saklı. Babamın kapı aralığından her bakışında gizli bir süper kahramanlık var. Arkadaşlarımın gönderdiği minicik çizimlerde büyük bir umut taşıyor hayat.

Hastalığım bana bir şey öğretti:
Küçük şeyler sanıldığından çok daha büyük.

Bir balonun havada süzülüşünü izlemek bile kalbimi hafifletiyor. Çünkü ben iyileşeceğime inanıyorum; doktorlarım da inanıyor. İnanmak, zaten iyileşmenin ilk adımı değil mi?

Bazen yorulduğum oluyor, tabii ki… Ama herkes yorulur. Benim farkım, yorulduğumda bile hayal kurabilmem.
Bir gün saçlarım yeniden uzayacak.
Bir gün okul bahçesinde koşacağım.
Bir gün annem “Dikkat et, terleme” derken kızacağım belki de.
Ve işte o gün, bugünleri hatırlayıp güçlendiğimi anlayacağım.

Dünya, artık benim gözümde daha parlak. Çünkü karanlığı gören, ışığın değerini daha iyi anlıyor.

Ben lösemiyle savaşan bir çocuğum.
Ama aslında sadece yaşamak, büyümek ve gülmek isteyen bir çocuğum.
Ve biliyor musunuz?
Her şey düzelecek.
Çünkü umut, içimdeki en güçlü ilaç.

Bu yazı, hastalıkla mücadele eden bir çocuğun gözünden dünyayı anlatırken, küçük şeylerin ne kadar kıymetli olduğunu, iyileşme sürecinin umutla ilerlediğini ve her şeyin sonunda düzeleceğini vurguluyor. Hem derin hem de naif bir bakış açısı… Gerçekten çok etkileyici!